Vroeger als jochie van 17 sleepte ik een stapeltje elpees mee in een koffertje. Ik kon eenvoudigweg niet zonder Elvis Costello, Dave Edmunds en Bruce Springsteen. Alsof je elke keer voor altijd naar een onbewoond eiland ging. Dat koffertje was van kunststof dat de naam skay draagt. Tegenwoordig hoor je dat woord niet vaak meer. Het woord skay is sindsdien langzaam maar zeker uit onze taal verdwenen. Oude mensen gebruiken het nog af en toe. Vroeger was de sky de limit en is daarna net als skay van het taaltoneel verdwenen. De cloud is er voor in de plaats gekomen en wordt nu te pas en te onpas gebruikt. Dat krijg je als je verkeerde metaforen bekend. Zoals de oma van de bloedmooie Beatrice in Il Postino verzucht als de postbode Mario met hulp van de dichter Pablo Neruda haar de liefde verklaart met "je ogen zijn zo mooi als de zee". "Metaforen, metaforen, daar komen alleen maar baby's van!". De ironie wil dat sky aan een opmars bezig is. Sky wordt de nieuwe cloud zou je kunnen zeggen. Hoe zit dat dan?
Elpees zijn uit zoals de meeste mensen inmiddels weten. Zo uit dat de early adaptors van deze wereld de elpee weer hartstochtelijk omarmen. Raar eigenlijk want het zijn ondingen. veel meer dan 10 kun je er echt niet met je meeslepen. Zo weet ik uit ervaring. Inmiddels zijn we 35 jaar verder en is de belangrijkste ontwikkeling in de muziek dat wij de muziek niet meer willen bezitten maar overal willen kunnen horen. Van bezit naar beleving. Als je dat wilt heb je dus techniek nodig om dat mogelijk te maken. De Walkman van Sony, de Ipod (inclusief iTunes) van Apple, de Bridge van Sonos en de diensten van Spotify zijn mijlpalen in deze ontwikkeling.
Bronnen:
artikel in de Telegraph van Matt Warman
artikel in ARS Technica van Bryan Gardiner
Geen opmerkingen:
Een reactie posten