
Ik heb net even naar dé uitzending gekeken. Af en toe schieten de tranen mij in de ogen en al moet ik bekennen dat ik soms ook even niet meer weet hoe met alle ellende om te gaan, waardoor ik enigzins schuldbewust wegzap, ik maak me wel vreselijk druk om die volgevreten toeristen die lekker in het water spelen, zonnebaden, een cocktail binnen handbereik terwijl 25 meter verderop de lijken worden geborgen. Ík hoop dan dat het Engelsen zijn, of Duitsers, maar dan hoor ik iemand zeggen "je leeft toch voor je eigen". De enige hoop die ik heb is dat deze man nooit meer ergens kan lopen zonder te worden herkend......
De lul.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten